Najnowsze artykuły
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Lesley Lokko
10
6,9/10
Pisze książki: literatura obyczajowa, romans, literatura piękna
Urodzona: 01.01.1964
Pracowała jako kelnerka, pracownik i kierownik biura kibucu. Wróciła na studia w wieku 26 lat, uczestniczyła w szkoleniu jako architekt. Jak tylko je skończyła, zaczęła pracę w Republice Południowej Afryki, gdzie narodził się pomysł na pierwszą powieść. Przez następne kilka lat nauczała na różnych uczelniach w Wielkiej Brytanii i USA.http://www.lesleylokko.com/
6,9/10średnia ocena książek autora
2 810 przeczytało książki autora
3 356 chce przeczytać książki autora
153fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Powiązane treści
Aktualności
3
Popularne cytaty autora
Cytat dnia
Może nie wszystko ułożyło się po jej myśli, ale (...) tak to już bywa. Nauczyła się z tym żyć i kochać wszystko, co niesie ze sobą życie.
Może nie wszystko ułożyło się po jej myśli, ale (...) tak to już bywa. Nauczyła się z tym żyć i kochać wszystko, co niesie ze sobą życie.
10 osób to lubi
Ludzie nie pamiętają tego,co mówisz czy robisz,ale jakie uczucia w nich wzbudzasz
9 osób to lubiTego nauczył się od ojca: jeśli masz wątpliwości, nie śpiesz się, poczekaj; nic nie rób, nie podejmuj żadnych działań. Przynajmniej przez ja...
Tego nauczył się od ojca: jeśli masz wątpliwości, nie śpiesz się, poczekaj; nic nie rób, nie podejmuj żadnych działań. Przynajmniej przez jakiś czas.
5 osób to lubi
Najnowsze opinie o książkach autora
Prywatna sprawa Lesley Lokko
6,9
Bardzo oryginalna historia i dobrze napisana. Bohaterkami są głównie 3 młode kobiety, których mężowie są oficerami armii Wlk.Brytanii. Tułaczka po wojskowych bazach i tworzenie domu dla rodzin z maluchami, wszystko jest tymczasowe trudno nawiązać stałe przyjaźnie, swoista hierarchia wśród żon i ciągły niepokój o mężów wysyłanych w różne miejsca zbrojnych konfliktów. Również patologie i zdrady. Dzieje się. Polecam.
Pokrewne dusze Lesley Lokko
7,3
https://www.instagram.com/p/CfcET6nMFPn/
Przedstawiam Wam największe pozytywne zaskoczenie czerwca - „Pokrewne dusze”. Myślałam, że to taka zwyczajna obyczajówka o przyjaźni, rodzinie, z jakimiś tajemnicami. Kompletnie nie spodziewałam się tego, że dostanę w tej powieści tak dobrze nakreśloną warstwę historyczno-społeczną.
Akcja „Pokrewnych dusz” rozgrywa się od 1921 do 2010, głównie w Edynburgu, Londynie i Johannesburgu. W tych miastach i w tym przedziale czasowym pojawiają się: kolonializm, rasizm, klasizm, apartheid; uprzywilejowanie, nierówności społeczne, ekonomiczne. Ludzie za wszelką cenę dążą do pieniędzy, władzy, polityki. A na wszystkie złe rzeczy, które przytrafiają się postaciom, spuszczona zostaje zasłona milczenia.
„Pokrewne dusze” pokazały mi, że Anglicy nie traktowali jako podludzi tylko osób Czarnych, ale też, np. Szkotów. Może dla kogoś to nie jest odkrywcze, ale ja o tym nie wiedziałam. W książce pojawiają się takie informacje, że: szkocki angielski jest dziwny, osobom szkockim każe się mówić „normalnie”, czyli z brytyjskim akcentem. Szkockie szkoły są „zapyziałe”, gorsze od tych w Londynie. No i oczywiście ludzie pochodzący ze Szkocji są brzydsi i głupsi od Anglików. Jest też w tej powieści ukazany wątek tożsamości i niezależności narodowej samych zainteresowanych, którzy mówią, np.: „To, że posługuję się angielskim, nie znaczy, że jestem Angielką, jestem Szkotką”. Myślę, że tutaj można się dopatrywać kwestii autobiograficznych. Lesley Lokko jest Ghanijko-Szkotką, więc mogła być dyskryminowana i przez kolor skóry, i przez szkockość. Mam też poczucie, że ta powieść jest dla autorki swego rodzaju rozliczeniem z przeszłością i historią swoich przodków. Lokko jest z jednej strony potomkinią niewolonych i wyzyskiwanych, z drugiej ciemiężycieli, którzy czerpali zyski z ludzkiej krzywdy.
Bez wątpienia pierwszoplanowymi postaciami są Jen i Kemi, które w wyniku splotu wydarzeń, zostają siostrami. Rodzice Jen przysposabiają Kemi, kiedy dziewczynki mają 9 lat. Poza wiekiem, różni je wszystko, od pochodzenia, koloru skóry, budowy ciała, przez charakter, do zasobów ekonomicznych, którymi dysponują ich bliscy. A mimo to, dziewczynki są dla siebie bardzo bliskie. Są pokrewnymi duszami. Wraz z przebiegiem akcji, obserwujemy życie najpierw dziewczynek, a potem już dorosłych kobiet. Przyznam, że na początku nie spodobało mi się to, że nie wszystkie tajemnice zostają na końcu wyjawione, a niektóre wątki pozostają otwarte. Po zastanowieniu, stwierdziłam, że podoba mi się zakończenie, bo ono pasuje do książki. Tak jak napisałam powyżej, o krzywdach, cierpieniu się nie mówi, wszyscy milczą, więc my, czytającx, też tylko obserwujemy, a reszty możemy się domyślać. Poza tym końcówka powieści daje nadzieję i bohaterkom, i osobom czytającym.